Τιζέλιους, ΄Αρνε Βίλελμ Κάουριν

(Tiselius, Στοκχόλμη 1902 – 1971). Σουηδός χημικός. Περάτωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα, όπου έγινε βοηθός στο Ινστιτούτο Φυσικοχημείας και αργότερα (1930) καθηγητής της βιοχημείας. Οι έρευνές του, για τις οποίες ο Τ. τιμήθηκε το 1948 με το βραβείο Νομπέλ της χημείας, περιστράφηκαν κυρίως στις πρωτεϊνικές ουσίες. Για τις μελέτες αυτές, ο Τ. επινόησε πρώτος τη μέθοδο ανίχνευσης με την ηλεκτροφόρηση, που εφαρμόζεται σήμερα ευρύτατα σε πολλούς αναλυτικούς τομείς. Ασχολήθηκε επίσης με την ηλεκτρική συμπεριφορά των κολλοειδών διαλυμάτων και με τις μεθόδους ανάλυσης για τον προσδιορισμό των οργανικών ενώσεων. Απέδειξε ότι το αίμα αποτελείται από αλβουμίνη και 4 πρωτεΐνες, συμβάλλοντας έτσι στον διαχωρισμό του πλάσματος.